We weten ons nog zo goed te herinneren!
DE SPIN!
Ja, ja.
Een lieve bruid en haar moeder kwamen in de herfst binnen in onze studio.
De bruid was een winterbruid, en wilde een prachtige jurk.
Liefst met een jasje!
Ik ontwierp in een zuiver zijden satijn ( een echt kostbare stof, heel gevoelig voor haakjes aan je nagels maar prachtig) in een zacht zilvergrijs, bijna wit. Mooi voor in de winter.
Met prachtige detailleringen zoals fijne kordonbiesjes in de naden van dezelfde kwaliteit maar dan in een lichte nuance blauw.
Het jasje, voor opgeknipt, met een grote kraag en manchetten in de zelfde stoffen. De kraag fijn gestreept door steeds om en om de kleurnuances te gebruiken.
Een chique schitterend geheel.
Ik had er ook een klein hoedje bij gemaakt.
Elke keer voor de pasbeurt reisden ze vanuit de achterhoek naar Amsterdam, opgetogen en blij met het prachtige resultaat.
Mocht ook wel…. We werkten met katoenen handschoentjes en lakens over de tafel om de japon niet te beschadigen.
En toen hij eindelijk klaar was…. Nou, we waren blij om hem af te leveren, heel mooi, schoon en onbeschadigd, het resultaat was prachtig… schitterend!
Ik kan me nog herinneren toen ik, inmiddels tig jaren geleden ervaring opdeed in Modehuis VOS in Den Haag, vlak bij de Bonnetterie, ik regelmatig met japonnen van Nina Ricci en Gardin in de weer was, ik op zo’n dergelijke wijze werkte en bar opgelucht was als de klanten zo´n kostbare japon kwamen halen.
Niets valt mooier en is koninklijker dan zo´n satijn.
Moeder kwam alleen voor de japon de laatste keer.
Hij moest betaald en dat zou zij doen.
Hij was helemaal ingepakt in zijden vloeipapier
en vervolgend met zachte materialen rond te kraag en manchetten, zo opgehangen in de grote hoes, dat de as. bruid op haar trouwdag alleen maar de rits hoefde open te doen en er zo in kon stappen. Geen strijken of andere enge dingen meer ( waterdruppels uit het ijzer! brrr) Nee, niets kon meer gebeuren… wel voorzichtig met de rits Mevrouw… en verder nergens aan komen!
Na twee weken worden we gebeld.
Een snikkende zelfs met uithalen huilende moeder: Het was een week voor haar dochters bruiloft….
De jurk….. boeeee…. Snik…. Het jasje… de mouw…. Snik…
Het duurde even voor we door hadden wat er aan de hand was.
Komt U snel langs mevrouw, dan gaan we kijken wat we kunnen doen.
Gelijk het hele atelier in rep en roer: Een vlek op de mouw…. Vlek op de mouw?
Ja, een vlek op de mouw! Krijg je er nooit meer uit! Hoe kan dat? Geen idee… Hebben we de stof nog? Nee, er is niets meer op de rol!!!
Gelukkig bergen we de grote resten altijd op met de naam van de bruid. Beetje ouderwets misschien … van je weet maar nooit en er kan van alles gebeuren.
Geen idee! Zoeken jongens naar die stof. Alles uit je handen laten vallen aub, ze komt helemaal uit de achterhoek rijden… ik hoop dat ze geen ongelukken maakt.
En we vonden de stof, wat teleurgesteld want een hele mouw kon er nooit uit.
Zonde van die prachtige inzet van de mouwkop, verzuchtte iemand. Jazeker! Het is niet simpel om in zo’n kwetsbare stof zonder al te veel gaatjes te maken ( rijgen bv.) een mouw in te stikken met perfectie.. En zeker niet voor de tweede keer.
Het grootste stuk was net genoeg voor een boven mouw. Maar het jasje had geen boven en ondermouw… Dan moeten we het maken. Een andere mouw tekenen. Maar de vlek? Waar zit de vlek?
Even wachten jongens, ze komt er aan.
Wat bleek:
Ze had de japon uitgepakt, op een paspopje gezet in haar slaapkamer om er telkens van te genieten zei ze.
En toen… ja toen scheet er een spin op. Nooit geweten dat deze zulke grote lange vlekken maken.
Uit de verknoeide mouw haalde we de ondermouw er uit en uit het stuk stof de bovenmouw.
Maar nu de linker onbeschadigde mouw?
Een nepnaadje?
Dan wordt hij te strak jongens.. dat gaat niet.
Weer zoeken leverde net een stukje op dat ging dan ook maar net.
Een volle dag werk voor het atelier, programma in de war iedereen in rep en roer… opgelost het probleem.
Een bedeesde moeder, die de hele dag in Amsterdam had rondgezworven kwam hem halen en moest afrekenen.
Wat een tragiek, en wat een ellende.
Wees wijs, houdt hem in de hoes die mooie jurk!