Mijn jurk

Mijn jurk,

Ik ben wel een beetje gekke meid. Ietwat punkerig en wat tegendraads. Ik studeerde antropologie en later ook sociologie, al heb ik dat nooit afgemaakt, en hoe dat komt zal ik je vertellen.
Ik moet altijd lachen als ik de TV serie DHARMA and GREGG zie. Ik herken veel in die serie van mijzelf. Zo had ik ook te gekke ouders die vegetariërs waren en iedereen hulp boden. Peacemakers uit de zeventiger jaren! Ouwe hippies dat zijn ze!
Lief en vergoelijkend en ze hadden maar 1 dochter en dat was ik! Trots als een aap als ik voor mijn recht op kwam. Kortom kijk naar Dharma en Gregg en je snapt waar ik het over heb.

Ik was al vroeg het huis uit, ik was 18 en ik studeerde in Rotterdam en na mijn studie die best lang duurde ( Veel feesten hè, je weet wel) ben ik begonnen aan sociologie. Daar trof ik Herbert! ( Alleen die naam al!)
Hij was bestuurslid van de studentenvereniging en al bij de ontgroening ( had ik niet zo zin in want ik was inmiddels 25 jaar) merkte hij dat en ontgroende mij  heel lief…. Ha ha. Hij was heel lief voor mij en ontzag me en verklaarde dat hij verliefd op me was! Hij was jonger en kleiner, had lieve donkerbruine ogen en krulletjeshaar.
Hij studeerde een jaar later af. We hadden een vriendschappelijk relatie in die tijd maar voor hem was het duidelijk anders: hij hing aan mijn lippen … hij was duidelijk weg van mij …en ik… ik had geen enkel ontzag, was gecharmeerd, en zag hem als vriend, maar de rest nee.
Sterker nog: ik hield van een potje vrijen maar niet met hem. Ik had diverse vriendjes, en later heb ik me bedacht dat dit vreselijk voor hem moet zijn geweest.

Na zijn afstudeerfeest waar ik ook op geweest ben, maar even en toen weer weg, heb ik hem lange tijd niet meer gezien.
Hij zou naar het buitenland zijn gegaan.

In dat zelfde jaar overleed mijn vader.
Vreselijk, ik was gek op mijn vader! Een wijze erudiete man, vrolijk en een beetje gek. Je kon altijd met hem lachen… en ineens weg! Zomaar in zijn slaap. Hartstilstand.
Mijn moeder was dapper, maar zo verdrietig… ik ben terug gegaan. Ik stopte met studeren.  Er was toch geen geld meer en mijn moeder had me nodig! Weer terug op mijn ouwe kamer en werk zoeken.
2 jaar heb ik gewerkt in een blijf van mijn lijf huis. Toen had ik er schoon genoeg van.
Ik was inmiddels 30 jaar, ik wilde mijn ding! Ik wou naar het buitenland, naar Afrika!
Ik schreef me in voor Artsen zonder grenzen, voor Greenpeace, en nog veel meer.
Uiteindelijk kreeg ik een baan van de Amerikaanse tak van Foster Parents Plan.
Na een opleiding in Utah in Amerka, van 3 maanden kon ik aan mijn hartenwens beginnen en afreizen naar warme landen. Hulp bieden, opleiden, voedselprogramma’s uitvoeren. Voorlichting geven. Leuk, leuk ,leuk!

Was natuurlijk iets minder leuk, het was doodzwaar.
Ik heb ruim 2 jaar nog nooit zo hard gewerkt als toen. Ik had een klein pakket met mijn spullen, wat kleding, wat foto’s en wat rekwisieten waar ik geen afstand van kon doen, en een echte prachtige Afrikaanse jurk/kaftan met veel borduursels en schelpen. Zelfs tanden van vissen zaten erop, en wat zaden. Schitterend!
Met slechts 1 tas reisde ik terug.
Ik maakte een tussenlanding in Agadir  (Marokko)  voor wat vakantie. Ik had een hotel geboekt aan het strand, en een weekje niks leek me heerlijk om even bij te komen, en me te gaan realiseren wat ik verder met mijn leven wilde.
Tja, en wat wil het toeval….. in dat hotel zat Herbert!
Bert nu geheten, was daar ook. Diepbruin verbrand, donkere stevige benen en echt een vent waar je U tegen zei, was hij geworden.
Zijn ogen smolten toen hij me zag en hij kuste me direct op de mond. Op getogen en blij. En ik, ik was verbaasd, dit was geen jongen meer maar een man!
Nog meer onder de indruk raakte ik van zijn verhalen. Wat hij allemaal niet gedaan had, en bereikt had. Dat hij weer terug ging en nu alleen op kerstreces was.
Hij was nog steeds single en taalde niet naar Afrikaanse vrouwen. Kortom: in no time was ik verliefd. Hartstikke verliefd!
Die tweede kamer hebben nooit gebruikt,we kwamen het hotel nauwelijks uit en we vrijden de stukken eraf.
’s Avonds zaten we vermoeid op het balkon een sigaretje te roken, en bespraken onze toekomst.

We zijn snel daarop naar Nederland gegaan.
We zijn getrouwd binnen 3 maanden. Ik had het grote geluk om een jurk te kunnen laten maken  bij Nanni in Amsterdam met delen uit mijn Afrikaanse jurk en delen uit Indiase stoffen, versieringen uit Rusland en … enfin een soort mix van allerlei landen.
We voelden ons wereldburgers en zo wilden we er ook uit zien.
Zij heeft dat gevoel uitermate goed begrepen.
Bert en ik: zo een van hart, zo blij met elkaar en de keuzes in ons leven. Geweldig!
Dit was een bruiloft!
Eentje met passie, plezier en liefde.
En die jurk…. Dat was het helemaal! Ook heeft zij voor Bert nog iets gemaakt en ook mijn (zijden ) boeket was te gek.
Ik ben erg happy en heb nu een leven waar ik samen met Bert alle invulling aan kan geven die ik ooit wilde. Samen met hem voor altijd!

Tekst en foto’s Nanni Bruidsstudio

De personen op de foto hebben geen betrekking op het verhaal.  De namen zijn gefingeerd.
De gebeurtenissen hebben echter wel plaats gevonden

Dit bericht is geplaatst in Bruiden. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>