Ik ben in het voorjaar ten huwelijk gevraagd. Dat zat er wel in hoor, dat was niet onverwacht.
Ik heb al 2 kinderen waarvan 1 kind met mijn vriend, een schat van een zoon van 2 jaar.
We hadden het er samen al eerder over gehad, maar de noodzaak van een huwelijk zag ik tot voor kort niet zo.
Ik heb samen met mijn vriend een paar jaar geleden een samenlevingscontract opgesteld bij de notaris en daar zijn een aantal zaken in geregeld.
Mijn dochter van 6 jaar is alleen niet zijn kind. Hij is nu echt haar tweede papa geworden.. Maar nog steeds is er een omgangsregeling met de vader van mijn dochter. En dat is soms lastig voor ons gezinnetje.
Het wordt nu moeilijker nu mijn aanstaande haar zijn naam wil geven en trouwen wil met mij.
Het is niet onverstandig want ik heb mijn handen vol aan die twee en wat financiën betreft breng ik niet veel meer binnen.
Ik werk in een bibliotheek en kan nog maar een uur of acht per week werken.
Mijn zoontje is erg druk en opeisend, en doordat hij zoveel aandacht wil, krijg ik weinig kans om mijn deel bij te dragen aan de huishoudpot.
Mijn vriend vindt dat niet erg, liefst doet hij alles echt samen. Het is de man waar ik oud mee wil worden en ik houd veel van hem. En als er ooit iets gebeurt, met hem of met mij, zijn de dingen wettelijk goed geregeld als je getrouwd bent.
Nu heb ik met een extra stel opa en oma te maken, en met de nieuwe vriendin van mijn ex.
Je gaat zeker al voelen waar de schoen wringt.
We wilden een eenvoudige bruiloft met een lekker etentje en feestje met vrienden, trouwen in een klein kapelletje ( burgerlijk huwelijk)en mijn dochter wil een prinses- bruidsmeisje zijn, met een tule jurkje en bloemetjes in het haar. En ik wil natuurlijk graag een mooie jurk en mijn vriend moet er ook te gek uit zien. Het moet gewoon een leuk feestje worden, en liefst hen er niet bij.
Dat is mijn ex te weten gekomen, is boos, en stemt niet toe in het echten van onze dochter. Nu is dat nog niet zo erg, maar hij ligt nu dwars en stookt ook mijn ex-schoonouders op die vervolgens weer op mijn dochtertje inpraten. Ontkomen aan de omgangsregeling kan ik niet, en mijn ex zijn nieuwe vriendin doet er vrolijk aan mee. Het heeft al tranen met tuiten bij mijn meisje opgeleverd, en we hebben ook al bedacht een stiekeme datum te prikken.
Hebben jullie een idee?
Antwoord:
Er zijn twee opties, of misschien wel drie.
De derde zou mijn keus niet zijn en dat is de datum geheim houden.
Het echten van je dochter:
Daar zal je ex toch toestemming voor moeten geven.
Ik weet niet of zij zijn naam draagt, maar anders kun je kiezen om je kinderen beiden jouw achternaam te geven om scheve ogen tussen die twee later te vermijden. Er moet geen verschil zijn, of voor de kinderen te voelen zijn. Ze moeten zo min mogelijk anders zijn.
In het dagelijks gebruik kun je dat altijd al gewoon doen. Je licht de school in en ze veranderen de klassenlijst!
Overigens kunnen kinderen later, bij volwassenheid altijd kiezen welke achternaam ze willen gaan dragen.
Die omgangsregeling zal er wel blijven. Die is door de rechter bepaald.
Dat zal altijd blijven, je kunt je dochter niet de omgang met haar biologische vader ontzeggen tenzij ze volslagen van streek raakt, en het een negatieve invloed heeft op haar ontwikkeling.
Het beste is toch op goede voet proberen te blijven met je ex en hem uit te leggen dat hij altijd welkom is, en dat hij moet begrijpen dat je leven verder gaat met een nieuwe man, en dat hij niet moet wrikken en stoken. Tenslotte heeft hij toch ook een nieuwe relatie!
Nodig het stel op neutraal gebied uit: bv. Bij een etentje buitenshuis (kunnen ze niet gaan schreeuwen en jij ook niet) en leg uit hoe je het graag zou willen zie op je trouwdag en wat je specifieke wensen zijn. Vertel over je plannen en betrek ze erbij.
Vraag ook wat ZIJ graag willen. En daar waar jullie elkaar niet in kunnen vinden, puntsgewijs opschrijven en vastleggen. Neem gewoon potlood en papier mee!
Geef ze die notities mee (houdt zelf een kopie) en vraag hen opnieuw er over na te denken.
Maak een nieuwe afspraak, maar ga gewoon verder met je leven en plan je dag zoals je dat graag wilt.
Regel lekker je bruiloft en nodig ze gewoon uit. Vaak zijn mensen dan super gevleid.
Geef hem bv. een rol in het geheel: ceremoniemeester of zoiets, en vergeet ook de grootouders niet uit te nodigen.
Het is tenslotte hun kleinkind.
De laatste optie is gewoon even op een dinsdag of woensdag trouwen. Zonder iemand erbij. Geen lasten, geen lusten, geen kosten geen stress.
Leuk is anders, maar een stuk minder moeizaam.
Of je er later met voldoening op terugkijkt….. dat vraag ik me af.
Veel succes gewenst!
Nanni