Het Huwelijk van Arlette

Op een middag kwam er een lief charmant dametje bij ons binnen.
Een echte Parisienne, zo bleek, want ze had het juiste alleraardigst Frans accent bij spreken van Nederlands.

Ze ging trouwen, en ze zocht een mooie japon.
Echt een huwelijk met alles erop en eraan, zo bleek:
Burgerlijk huwelijk op een prachtige locatie, foto’s in het park, een mooie uitgebreide receptie en ook toasten met champagne op het paar.
Een grote bruidstaart mocht niet ontbreken, en dan kon het feest losbarsten.

Ze was geen gemiddelde bruid!
Ze was ruim over de zeventig en zeer “petite”, klein dus…
Aller-charmantst, met een grote voorliefde voor mooie kleding met bijpassende schoentjes, en tasjes, een zwak waar ze duidelijk aan toegaf,
En ze was vergezeld door haar as. Echtgenoot, een zeer “grande”type, groot en fors en ook zwaar op leeftijd, en vreselijk verliefd.
Hij schoof haar eenvoudigweg onder zijn oksel en verklaarde dat hij er nu even bij was, dat ik iets moois moest ontwerpen, en dat hij naderhand verrast wilde worden door het resultaat.

Ze vonden mij in het trouwmagazine en hadden veel gehoord, en vertrouwden mij deze opdracht toe.

Nu ontwerpen en maken wij veel voor de niet gemiddelde bruid: Groot, fors, klein en tenger (maat 30) jong en oud en stout, en met de meest uiteenlopende wensen.

Ze wilde echt een bruidje zijn, niet in het wit, verklaarde ze giechelend, maar wel met iets duns, voile-achtigs, met mooie bewerkingen.

Aldus, de eisen in de oren geknoopt, zette ik mij aan het werk:
Zacht groen, met changeant organza jasje, crêpe de satin rok en topje van zijde-d’or, bewerkt met uitgerafelde stukjes zijde, zijden blaadjes op kleur ingeverfd, en wat kant, om de voorkant van het topje op te sieren. Toch eigentijds, en goed later in delen draagbaar.
De vorm werd zo gekozen dat de meest flatterende delen geaccentueerd werden en de belijning zo slank mogelijk met een klein sleepje deed aan lengte winnen.
Dat was hard nodig, want wat was ze klein!
Het topje kreeg ook een sierlijke vorm en de applicaties werden voor slank aangebracht.

Ze hield flink haar vingertje aan de pols en na een uitgebreide toile, moesten we desondanks (Toile is een proefmodel in dun kaasdoek) toch nog wat wijdte aanpassen in het wervelende manteltje van organza: Of toch niet!
De grote man werd erbij gehaald en hij besliste:
Alles moest zo blijven, ze was aller-charmantst en hij was zeer verliefd.
Zijn kinderen vonden het maar zozo dat ze een nieuwe “MAMAN”kregen.
Een dankbaar stel, heel gelukkig en heel mooi op hun trouwdag.
Geen alledaags stel die twee, maar oh zo’n leuke opdracht!

Nanni

Dit bericht is geplaatst in Bruiden. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>