Voor de deur van mijn winkel stopt een tram, en vooral ’s morgens zat hij bomvol met jonge vrouwen en mannen die naar het centrum gingen voor hun job.
Aangezien we altijd ons best deden een mooie opvallende etage te maken, werd er altijd uitgebreid en geïnteresseerd gekeken naar wat daar nu voor een mooie juffrouw in de etalage zat.
Een droomwinkel waarschijnlijk voor al die jonge vrouwen die fantaseerden over de ultieme japon en hun huwelijk wanneer de ware Jacob zou zijn gevonden. En wie weet hadden ze hem al gevonden maar waren nog niet gevraagd. Of gewoon nieuwsgierig naar hoe zou het zijn…. in het wit en op zijn mooist.. want ook wat oudere vrouwen van middelbare leeftijd bleven staan kijken en een beetje zwijmelen met de gedachte om mooi en begeerd en gewenst te zijn en in het middelpunt te staan al was het maar voor even.
Want het kwam vaak voor dat we “quasibruiden”hadden. Die belden aan en fantaseerden een bruiloftsgebeuren met een heel verhaal en wilden passen. Vaak was het overduidelijk wat de bedoeling was, en dat ze absoluut niet van plan waren te kopen. Maar gewoon dat heerlijke moment te ervaren, van twee verkoopsters die je kleedden en je mooi maakten met sluier en al, bijpassende schoentjes en haardiadeem…. Ach ja, als ik het niet al te druk had kon ik het ze vergeven. Maar vaak ook prikten we direct door hun verzonnen verhaaltje.
Op een dag stond de tram langer stil dan gewoonlijk, en we zagen dat de passagiers met hun neus platgedrukt tegen de ramen zaten en geïnteresseerd naar onze kant bleven kijken.
De bestuurster van de tram stond voor de etalage, en scheen niet te merken dat ze iedereen ophield en dat zelfs de volgende tram al achter de hare stond. Ze bracht alles in de war.
Ik liep naar buiten en vroeg wat haar aan de hand was. Zij wilde de japon wel kopen zei ze gedecideerd. Ze kwam er op terug! En als uit een verdoving spurtte ze terug naar de tram waar ze met gejuich werd ontvangen. Dit is echt Amsterdam: Begrip voor de romantische gevoelens van de trambestuurster. Soms een lekkere stad toch!
2 uur later stond de tram weer voor de deur, en de roodharige bestuurster stond voor de deur en belde aan: Hier is mijn aanbetaling riep ze en overhandigde mij € 250,- en rende weg. Naar haar tram, met weer nieuwe nieuwsgierige passagiers. Het verhaal herhaalde zich de volgende dag, met weer € 250,- en ik wist haar nog toe te roepen: Wanneer trouw je? Hoe heet je? Zo gaat dat toch niet? Elke keer een stilstaande tram en een bestuurster die zo haar zaakjes regelde?
Kennelijk was de volgende dag haar vrije dag. Ze meldde zich rond het middaguur en eindelijk konden we een fatsoenlijk gesprek voeren en haar orderbon invullen. Want de japon was echt niet haar maat, zij had echt een 42 en geen 38 zoals de japon op de pop.
Een trouwdatum had ze niet… Neeeee … werkelijk geen idee! En die maat was heus wel goed en na hem voorgehouden te hebben ( Etage ingekropen en jurk van de etalagepop gehaald ( wat een rotklus!) tekende ze de bon, en verklaarde dat wanneer de etage weer gedaan werd, en de japon eruit ging ze hem op kwam halen.
We willen hem heus wel vermaken hoor te zijner tijd als je afgevallen bent, en de lengte voor je doen… maar het scheen of dat haar geen bal interesseerde. Ze tekende en de datum van ophalen werd afgesproken.
En natuurlijk, wat dacht je: De tram stopte voor de deur, en jawel, madam stapte uit met het benodigde geld, rende naar binnen en nam de hoes in ontvangst die gelukkig klaar hing.
Geen lingerie schoenen of sieraden ik kon echt niets aan haar kwijt.
Vaak zag ik haar in de buurt later lopen, vaak alleen en soms met een man, en ze zwaaide altijd uitbundig. Ook klingelde de tram extra als ze langs reed en ik vroeg me steeds af wat het verdere verhaal zou zijn.
Twee jaar later stond ze plotsklaps in de winkel met een grote lange vent. Ze zag er goed uit met kort geblondeerd haar en leek een stuk slanker.
Nou, zei ze, ik heb hem gevonden hoor! De ware! Dit is hem! En ze showde haar kerel met veel genoegen.
Graag een afspraak voor het korter maken. En eh…. Ik rijd niet meer op de tram dus een gewone afspraak alsjeblieft!