Zelf Gemaakt
Uit de doos bizarre verhalen valt nog veel te vertellen.
Laatst hadden we een bruid die heel graag een jurk bij kopen wilde: net even aparter dan de rest en het was het helemaal.
Maar ja de prijs hè?
Dat was toch een obstakel!
Na 2 uitgebreide pasbezoeken zou men er terug komen… nou ja je snapt het al, er werd niets meer vernomen van de dames: moeder en dochter uit Noord Holland ergens boven Alkmaar.
Van een bevriende relatie hoorde ik dat zij ook in hun woonplaats al rondgeshopt hadden en probeerden de bruidszaken tegen elkaar uit te spelen door te verkondigen dat die “ander”toch goedkoper was! Gelukkig trapten ook mijn collega’s niet in die truc, want door even bij elkaar te informeren bemerkten we al snel hoe de vork in de steel zat.
Na 2 maanden kwam de moeder in de zaak. Ze wilde stof kopen en ging de japon zelf maken.
Ja, dat kon ze heus, ze was coupeuse en geen probleem, dat ging lukken.
Enigszins bezorgd over de bruid en over het aan de haal gaan met onze ideeën verkochten we de zijden stof. Na wat raadgevingen over het verbruik en metrages verliet zij de zaak opgewekt.
Ze zou dat wel even klaren.
2 Maanden later, jawel! Stond ze weer op de stoep.
Er waren problemen met de stof, nog wat meters erbij graag, er zaten fouten ( doupionzijde) strepen en zo ( horen erin net zo als de slubs, de lusachtige ophaaltjes, cq. verdikkingen die typisch zijn voor de stof).
Hetzelfde kleurbad was er niet meer ( gaf niet zei ze) ????? was toch voor het lijfje. En niet voor de rok.
Oké, in afwachting van wat verder gebeuren ging, daar kon je zeker van zijn: dit werd vervolgd, gingen we door met ons eigen werk.
2 Weken later stond de bruid op de stoep.
Huilend: ik ga over 3 weken trouwen en de jurk is niet klaar, is niet wat ik wil en wordt niet goed, zit slecht… en ze vouwde haar tasje open.
Na ja, ik kan gaan vertellen erg en hoe slecht het gestikt was, ook over de pasvorm maar te zwijgen, met fout geplaatste baleinen en ongevoerd, kon ik mij de ontreddering van de bruid voorstellen.
Er was een groot probleem voor haar: Wat nu?
De verlangde en begeerde japon in kwestie was verkocht bij ons, de leverancier kon hem niet meer op zo’n kort termijn leveren en de stof was niet voorradig, afgezien van de korte tijd voor haar huwelijk (was het überhaupt nog mogelijk een japon voor haar te maken?) toch niet haalbaar.
We besloten uit 1 japon de rok te slopen en opnieuw te knippen naar de smaak van de bruid.
Hij was wijd zat, en leek een beetje de vorm die gewenst was.
Het lijfje benaderde zoveel mogelijk haar wensen en daar dat redelijk goed zat en met wat aanpassingen nog verbeterd kon worden,zoals kraaltjes er op en swarovski’s en met wat extra kant, stortten wij ons op de rok.
Hij werd geheel uit elkaar gehaald, er werd een nieuw patroon gemaakt dat moest passen op de beschikbare lappen stof en de vorm moest zijn die de bruid wilde.
In no time werd er geregeld dat er overgewerkt werd om alles af te krijgen en omdat de bruid verder nog niets bezat behalve de mislukte jurk, werden er ook schoenen, kousen, sluier, slipje en torseletje geregeld.
Ook de sieraden , de make-up en visagie konden nog voor haar trouwdag geregeld, dat was een bof!
1 dag voor haar huwelijk was alles er en op tijd klaar.
De bruid was blij met ons, kuste ons uitbundig en vertrok.
En nog niet zo lang geleden kwam ze met de foto’s van haar dag, en natuurlijk een verslag.
De relatie tussen haar en haar moeder had een forse knauw gekregen, maar de bruiloft was geweldig!! Maar ja, wel veel duurder dan gepland….. ja vind je het gek 1 bruidsjurk voor de prijs van twee!
En die verfoeide mislukte jurk?
Die lag in de vuilnisbak, nou ja de lappenbak…. Ze kon hem niet meer ZIEN.
Nanni